وبلاگ رنگارنگ
» خاطره انگیزترین بازی های کنسول «سگا»
10بازی برتر: خاطره انگیزترین بازی های کنسول «سگا»
- در ایران با نام کوتاه تر «سگا» معروف شده بود ولی نام کامل تر آن «Sega Genesis» بود. خیلی از بچه های دهه شصت و حتی بخشی از بچه های دهه هفتاد، با کنسول سگا خاطرات فراوان دارند. فهرستی که در ادامه خواهید دید، در بر گیرنده تعدادی از خاطره انگیزترین بازی های سگا برای بچه های دیروزِ ایران زمین است.
10- هویج خور (Tiny Toon Adventures: Buster's Hidden Treasure)
مطلب مرتبط
کپشن های خاص در مورد حسادت برای پست اینستاگرامقبل ترها، بچه های ایران بازی «برادران سوپر ماریو» (.Super Mario Bros) را «قارچ خور» نام گذاری کرده بودند و این بازی را بیشتر به این نام می شناختند. چند سال بعد، بازی «ماجراهای تاینی تون» هم به صورت «هویج خور» در بین بچه های نسل پیش مشهور شد. «باستر خرگوشه» (Buster Bunny)، شخصیت اصلی این بازی بود. او هویج می خورد، سریع می دوید و بر روی سر دشمنان می پرید.
9- مبارز خیابانی (Street Fighter II: Special Champion Edition)
شهرت و آوازه این بازی در سایر نقاط جهان به مراتب بیشتر از ایران بود. با این حال، سگابازهای حرفه ایِ ایرانی حتماً «مبارز خیابانی» را به خاطر دارند. محبوبیت این بازی در دنیا به قدری زیاد شد که بعدها نسخه های متفاوتی از آن تهیه شد و حتی این بازی به کنسول های نسل بعدی هم راه یافت.
8- علاءالدین (Disney's Aladdin)
بچه های ایران، نه تنها به واسطه انیمیشن شاخصی که کمپانی «دیزنی» ساخته بود، بلکه اِیضاً به واسطه بازی خوبی که بر روی کنسول سگا ارائه شده بود، با شخصیت «علاءالدین» آشنایی داشتند. این بازی که مبنای ساخت آن همان انیمیشن سینمایی تولید شده توسط دیزنی در سال 1992 میلادی بود، واقعاً خوش ساخت و دوست داشتنی بود.
7- کلانتر (Sunset Riders)
سگابازهایی که دوست داشتند یک بازی مشترکِ پرهیجان را در کنار دوست، برادر یا خواهر خود تجربه کنند، بدون شک یکی از انتخاب های اصلیشان بازی «کلانتر» بود. البته نام اصلی این بازی هم کلانتر نبود. ترجمه عنوانش چیزی در مایه های «سواران غروب» بود، ولی در ایران با نام کلانتر بیشتر مشهور شده بود.
6- ماشین دزد و پلیس (Chase H.Q. II)
کنسول سگا چند تا بازی ماشینی خوب داشت. یکی از این بازی ها که محبوبیتش در نزد بچه های ایرانی زیاد بود، با نام «ماشین دزد و پلیس» مشهور شده بود. علت این نامگذاری هم مشخص بود. خط اصلی داستان، تعقیب تبهکاران توسط ماشین پلیس بود. فقط کسانی که این بازی را بازی کرده اند می دانند لحظه دستگیری مجرم چه لذتی داشت:)
5- لاک پشت های نینجا (Teenage Mutant Ninja Turtles: The Hyperstone Heist)
کلاً هر بازی، فیلم یا انیمیشنی که به نوعی با شخصیت های «لاک پشت های نینجا» ارتباط داشته باشد، محبوبیت بالا هم خواهد داشت. جالب است بدانید، اصالت این لاک پشت ها نه به دنیای کارتون ها باز می گردد، نه به دنیای فیلم، و نه به دنیای بازی ها؛ این لاک پشت ها ریشه اصلیشان در دنیای «کمیک» (داستان های مصور) است. یادم هست که بازی «لاک پشت های نینجا» آن قدر محبوب بود که حتی در فرودگاه مهرآباد خودمان هم دستگاه ژِتونی (سکه ای) این بازی وجود داشت.
4- شورش در شهر 3 (Streets of Rage 3)
برای کنسول سگا، سه بازی شاخص «شورش در شهر» وجود داشت. هر سه ی این بازی ها محبوب و پرطرفدار بودند ولی به گمانم «شورش در شهر 3» در بین ما ایرانی ها بیش از دو عنوان پیشین محبوبیت داشت. چهار شخصیت قابل بازی در این گِیم عبارت بودند از: «اکسل» (Axel) [مرد جوان، خوش هیکل و مو روشن]، «بلِیز» (Blaze) [زنِ جوان و تیره مو]، «زان» (Zan) [پیرمرد سبیلو]، و «سَمی» (Sammy) یا «اسکیت» (Skate) [پسر نوجوان سیاهپوست که در نسخه ژاپنی بازی با نام «سمی» و در نسخه آمریکایی بازی با نام «اسکیت» معرفی شده بود].
3- فوتبال گزارشگر (International Superstar Soccer Deluxe)
بیشتر بازی های سگا بی کلام بودند. در این میان، معدود بازی هایی که از کلام بهره می گرفتند به خودیِ خود محبوب می شدند. شاید به همین خاطر بود که بازی «International Superstar Soccer Deluxe» به نام «فوتبال گزارشگر» معروف شده بود. چون این بازی بر خلاف سایر بازی های فوتبالِ ارائه شده بر روی کنسول سگا، از نعمت «گزارشگر» برخوردار بود.
البته اگر از انصاف نگذریم، «فوتبال گزارشگر» مزایای دیگری هم نسبت به سایر فوتبال ها داشت. شخصیت ها یا همان فوتبالیست های این گیم، هر کدام توانایی های منحصر به فرد داشتند، دارای گرافیک قابل قبول بودند، از لحاظ اندازه بزرگتر از فوتبالیست های گیم های رقیب بودند، و حتی از لحاظ شکل و قیافه، هر کدام ظاهر مختص به خود را داشتند. همه این ها، برای زمان خودش، مزایایی باارزش محسوب می شدند. در زمینه توجه به جزییات و «گِیم پلِی» بازی هم «فوتبال گزارشگر» در مجموع یک سر و گردن بالاتر از سایر رقبا بود. هر چند که نباید فراموش کرد، این بازی یک سری معایب جدی هم داشت.
2- مورتال کامبت (Ultimate Mortal Kombat 3)
«راند وان، فایت!» این عبارت احتمالاً برای خیلی از شما که در حال خواندن این مطلب هستید آشناست. بله، این عبارت در آغاز مبارزه های بازی «مورتال کامبت» شنیده می شد.
برای کنسول سگا چند نسخه متفاوت از بازی «مورتال کامبت» ارائه شد که در این میان، شاید بتوان تکامل یافته ترین نسخه از این بازی را نسخه «Ultimate Mortal Kombat 3» قلمداد کرد که البته در ایران به اشتباه با عنوان «مورتال کامبت 4» مشهور شده بود. «Ultimate Mortal Kombat 3» در واقع نسخه ای ارتقا یافته از بازی «Mortal Kombat 3» بود که از لحاظ «گِیم پلِی» و تعداد شخصیت پیشرفت هایی نسبت به نسخه پیشین داشت.
در مورد بازی مورتال کامبت حرف و حدیث زیاد است. خیلی ها به خاطر نشان دادن خشونت در ابعاد وسیع، با این سری از بازی ها از اساس مخالف بوده و هستند. اما برخی دیگر، به خاطر نوآوری ها و سبک منحصر به فردی که مورتال کامبت برای بازی های ژانر «مبارزه ای» (Fighting) پایه ریزی کرد، تا همیشه طرفدار سفت و سخت این سری از بازی ها هستند.
1- سونیک (Sonic the Hedgehog)
همان طور که شخصیت «قارچ خور» یا «ماریو» نماد کمپانی «نینتندو» (Nintendo) است، شخصیت «سونیک» را هم باید نماد کمپانی «سگا» دانست. اساساً خیلی ها شرکت سگا را با شخصیت سونیک می شناسند.
بازی سونیک در زمان خود، در ژانر بازی «سکوبازی» (Platform یا Platformer) انقلابی به پا کرد. «طراحی یک شخصیت بسیار دوست داشتنی»، «گِیم پلِی عالی»، «هیجان ناشی از پیشبرد بازی»، «طراحی محیط های خوش رنگ و لعاب و جذاب»، «جلوگیری از یکنواخت شدن بازی در طول مراحل»، «بهره گیری از موسیقی های اورجینال، زیبا و ماندگار» و خیلی فاکتورهای دیگر که ذکرشان از حوصله این مطلب خارج است، همگی جزو مزایای بازی سونیک بودند.
شاید برخی از تصمیم گیران کمپانی سگا خودشان هم تصور نمی کردند که یک روز «خارپشت آبی رنگِ» طراحی شده توسط این شرکت، به شهرت و محبوبیتی چنین چشمگیر دست یابد. محبوبیتی که حتی باعث شد پای شخصیت سونیک به دنیای انیمیشن و فیلم (سینما) هم باز شود.
پی نوشت: چنانچه احساس می‌کنید در فهرست بالا موردی خاص از قلم جا افتاده یا ترتیب فهرست عیب و ایراد دارد، می توانید در بخش «دیدگاه ها» نظر خود را بیان کنید (برای ثبت نظر، باید در سایت «ارم بلاگ» عضویت داشته باشید). به هر حال، همواره در تهیه فهرست هایی نظیر فهرست «برترین ها»، سلیقه ها تأثیرگذارند. شاید سلیقه نگارنده این متن با سلیقه بعضی از مخاطبان عزیز سازگار نباشد، که البته این مسئله را می‌توان امری طبیعی و اجتناب ناپذیر تلقی کرد. به هر حال، چه موافق و چه مخالف، از همراهی شما با این مطلب سپاسگزارم.
